(نماز غفیله)
غفیله اسم مصغر از غفلت است؛یعنى غفلت کوچک و امام صادق علیهالسلام از پدرش امام باقر علیهالسلام و امام باقر علیهالسلام از پیامبر اکرم صلىاللهعلیهوآله در خصوص این نماز مستحبى چنین نقل مىکند:
«صَلُّوا فى ساعَةِ الْغَفْلَةِ وَلَوْ رَکْعَتَیْنِ فَاِنَّهُما تُورِدانِ دارَ الْکَرامة؛(1) نماز بخوانید در ساعت غفلت؛ اگرچه دو رکعت باشد، این دو رکعت نماز [شما را] به بهشت وارد مىکند.»
در روایتى دیگر چنین مىفرماید:
«تَنْفِلوُا فِى ساعَةِ الْغَفْلَةِ وَلَوْ رَکْعَتَیْنِ خَفیفَتَیْنِ فَاِنَّهُما تُورِدانِ دارَ الْکَرامَةِ قیلَ یا رسُول اللّه وَمَا ساعَةُ الْغَفْلَةِ؟ قالَ: بَیْنَ الْمَغْرِبِ وَالعِشاء؛(2) نماز مستحب به جا آورید در ساعت غفلت. اگرچه این نماز دو رکعتى خفیف [و آسان] باشد؛ چرا که همین دو رکعت نماز [شما را] وارد بهشت مىکند. پرسیده شد اى رسول خدا! ساعت غفلت چه هنگامى است؟ فرمود: بین مغرب و عشا است.»
امام صادق علیهالسلام از قول پیامبر اکرم صلىاللهعلیهوآله نقل کرده است که: «لا تَتْرُکُوا رَکْعَتَىِ الْغُفَیْلَةِ وَ هُما بَیْنَ الْعِشائَیْنِ؛(3) دو رکعت نماز غفیله را ـ که بین نماز مغرب و عشاء است ـ ترک نکنید.»
کیفیت نماز غفیله
درباره کیفیت اقامه این نماز مستحبى، امام صادق علیهالسلام چنین فرموده است: کسى که مىخواهد بین نماز مغرب و عشا دو رکعت نماز بخواند؛ در رکعت اول بعد از سوره حمد بگوید:
«وَذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِـباً فَـظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیْهِ فَنادى فِى الظُّـلُماتِ أَنْ لا إِلـهَ إِلاّ أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّى کُنْتُ مِنَ الظّالِمِـینَ * فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَنَـجَّیْناهُ مِنَ الغَمِّ وَکَذ لِکَ نُـنْجِى المُـؤْمِنِـینَ.»(4)
و در رکعت دوم بعد از سوره حمد بگوید:
«وَعِنْدَهُ مَفاتِحُ الغَیْبِ لا یَعْلَمُها إِلاّ هُوَ وَیَعْلَمُ ما فِى البَرِّ وَالبَحْرِ وَما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلاّ یَعْلَمُها وَلا حَبَّةٍ فِى ظُلُماتِ الأَرْضِ وَلا رَطْبٍ وَلا یابِسٍ إِلاّ فِى کِتابٍ مُبِـینٍ.»(5)
و پس از فراغت از قرائت، دستهایش را بلند کند و بگوید:
«اَللّهُمَّ إِنّى اَسْئَلُکَ بِمَفاتِحِ الْغَیْبِ الَّتى لا یَعْلَمُها اِلاّ اَنْتَ اَنْ تَصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بى کَذا وَ کَذا و به جاى کذا و کذا حاجات خود را بگوید و سپس بگوید: «اَللّهُمَّ اَنْتَ وَلِىُّ نِعْمَتى وَالْقادِرُ عَلى طَلَبَتى تَعْلَمُ حاجَتى فَأَسْئَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمُ السَّلامُ لَمّا قَضَیْتَها لى.»
خداوند خواستههاى او را [اگر مصلحت باشد] عطا مىکند.(6)
مراجع تقلید، این نماز را یکى از نمازهاى مستحبى معرفى کردهاند و وقت انجام آن را ـ بعد از نماز مغرب تا وقتى که سرخى طرف مغرب از بین برود ـ دانستهاند.(7) و طبق نظر امام صادق علیهالسلام فتوا دادهاند.
